Η σφαγή και ο ξεριζωμός του ποντιακού Ελληνισμού
Βίαια, μαζικά, φονικά ήταν τα γεγονότα της δεύτερης δεκαετίας και των αρχών της τρίτης δεκαετίας του 20αιώνα, που έλαβαν χώρα στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Σφαγές και εκτοπισμοί εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων.
Η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες και οι εκτελέσεις ήταν μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την εξόντωση των Ποντίων. Ο αριθμός των θυμάτων έχει αναδειχτεί και αναγνωριστεί σε πάνω από 300.000.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Επίσης, στο 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη «της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος». Εκτός από το ελληνικό κράτος, ο διωγμός των Ποντίων αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία από την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ τη βουλή της πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, την Αυστρία, την Ολλανδία, και από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Το επίσημο τουρκικό κράτος, που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρνείται ότι διαπράχθηκε «γενοκτονία» και αποδίδει τους θανάτους σε απώλειες πολέμου, σε λοιμό και σε ασθένειες. Οι περισσότεροι σύγχρονοι Τούρκοι βρίσκονται σε μερική ή πλήρη άγνοια σχετικά με αυτά τα γεγονότα. Ωστόσο Τούρκοι ιστορικοί έχουν δημοσίως χαρακτηρίσει τα γεγονότα ως γενοκτονία.
Η Γενοκτονία των Αρμενίων έχει επίσημα αναγνωριστεί, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις των Τούρκων.
Η Γενοκτονία των Ποντίων ΠΟΤΕ;